บทที่ 123

เสียงของทั้งสองคนดังไปถึงเรือนที่อยู่ติดกัน ในขณะนี้เองจงซิ่วหลิงพึ่งจะตุ๋นไก่มาให้ซูอัน เมื่อได้ยินความเคลื่อนไหวนี้ ทั้งสองก็คิดเลยเถิดกันไปนิดหน่อย

จงซิ่วหลิงหน้าแดง ชำเลืองมองบ้านที่อยู่ติดกันแวบหนึ่งพร้อมกับกล่าวว่า “น้องสาวซือลั่วนี่จริงๆ เชียว กลางวันแสกๆ ...”

ซูอันหรี่ตา คิดในใจว่าอยู่ห่างไก...